Słowo „różaniec” oznacza dosłownie wieniec róż - kwiatów tradycyjnie od wieków ofiarowywanych Maryi. Znany jest od XII wieku, zaś za jego twórcę uważa się świętego Dominika, któremu Matka Najświętsza w objawieniu przykazała odmawianie 150 razy Pozdrowienia Anielskiego („Zdrowaś Maryjo”) i 15 razy Modlitwy Pańskiej („Ojcze nasz”). Dzięki zakonowi dominikańskiemu modlitwa różańcowa, czyli rozważanie życia Chrystusa oczami Maryi, znana jest w całym Kościele Katolickim już od XV wieku. Od tego czasu do dnia dzisiejszego, modlitwa różańcowa, jak też i sam różaniec, ulegały zmianom, zaś po Soborze Trydenckim ustaliła się do formy, jaką znamy dzisiaj.
Do rozpropagowania modlitwy różańcowej przyczyniła się również sama Matka Najświętsza w objawieniach w Fatimie, Lourdes oraz w Gietrzwałdzie. Z modlitwą różańcową związanych jest wiele cudów, jak zwycięska bitwa pod Lepanto w 1571 roku, czy też cudem ocalałe domy katolików po detonacji bomb atomowych przez Stany Zjednoczone w Hiroszimie i w Nagasaki. Również papież Jan Paweł II był jej gorącym orędownikiem. Chociaż wiele osób uważa, że różaniec powinien być poświęcony, to jednak nie ma takiej potrzeby, ponieważ sam różaniec jest tylko ułatwieniem w modlitwie, a ta jest najważniejsza.
Coraz częściej różaniec gości na ciele człowieka w postaci tatuażu. Wielu tatuażystów tłumaczy, iż motyw różańca jest prośbą do Chrystusa o ochronę i trzyma diabła z dala od jego posiadacza, czyli tym samym zarówno motyw różańca, jak też sam różaniec, jest odbierany jako amulet. Z tym całkowicie nie zgadza się Kościół Katolicki, który uznaje za grzech i otwieranie furtki szatanowi sam fakt tatuowania - niezależnie od motywu, jaki przedstawia tatuaż. Kościół jednak uznaje wolną wolę każdego człowieka. W związku z tym wielu katolików, wbrew stanowisku Kościoła, wybiera na swoje tatuaże motywy religijne, wśród których główne miejsce zajmuje właśnie różaniec. Warto zaznaczyć, że tatuaż w formie różańca nie zawsze musi oznaczać, że nosząca go osoba jest wyznania katolickiego. Niektórzy wybierają ten motyw z innych, niż religijne powodów, takich jak chociażby walory estetyczne.
Motyw różańca przyjmuje w tatuażu różne formy: od drobnej na palcu, poprzez bransolety na nadgarstku czy kostce (tzw. dziesiątka różańca; tę formę szczególnie umiłowały kobiety), po formy naszyjnika biegnącego od karku i szyi, aż po klatkę piersiową, a nawet brzuch. Każde miejsce na ciele ma tutaj swoją symbolikę. Różaniec na dłoni ma symbolizować drogę przez życie wraz z Matką Bożą, na szyi – modlitwę w sercu (prawdziwego tatuażu nie nosi się w formie naszyjnika, ponieważ nie powinno się go traktować jak biżuterii, chociaż niektóre grupy etniczne tak robią), tatuaż na nadgarstku ma pomagać szerzyć wiarę chrześcijańską, na stopie – iść przez życie zgodnie z naukami Chrystusa, na plecach zaś przyjmuje się symbolikę wiary i oddania naukom Jezusa oraz powierzenia swego życia Matce Bożej.
Tatuaż różańcowy zwykle jest wykonywany czarnym tuszem, chociaż i kolorowe nie należą do rzadkości. Wówczas używa się raczej ciemnych odcieni czerwieni, brązu, granatu czy zieleni. Ten motyw może być wykonany zarówno w formie skromnego szkicu, symbolu, jak też w formie hiperrealistycznego, trójwymiarowego obrazu. Dość często wybieranym motywem jest rysunek dłoni złożonych do modlitwy, oplecionych różańcem.
Tatuażysta zwykle przykłada bardzo dużo uwagi do projektu i wykonania z największymi szczegółami samwgo krzyża, który przypominać ma ukrzyżowanie Chrystusa. Dodatkowymi elementami dołączanymi do motywu różańca bardzo często stają się róże (kwiat Matki Najświętszej), biała gołębica (symbol czystości, ale także i Ducha Świętego), wizerunek Matki Bożej, anielskie skrzydła czy nawet Pismo Święte, które ma posiadaczowi tatuażu wskazywać właściwą drogę w życiu.
Możesz także polubić...